Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Ρίχνοντας τα χαρτιά...

Ρίχνοντας τα χαρτιά...
Τι είναι αυτό που κάνει τα ταρό τόσο γοητευτικά; Σίγουρα είναι, η ποικιλία της εικονογραφίας τους, το βάθος των ιδεών και η εννοιολογική τους απόχρωση. Κάθε κάρτα έχει την ονομασία της και κάθε όνομα κρύβει ένα αλληγορικό θέμα: ο Τρελός Αυτοκράτορας (Γεώργιος Παπανδρέου), η δικαιοσύνη (Αντώνης Σαμαράς) και ο Θάνατος (Γιώργος Παπανδρέου και Αντώνης Σαμαράς μαζί).
Η μελέτη και η αποκωδικοποιήση των ταρό είναι παρόμοια με την εξαντλητική μεθολογία που ακολουθεί ένας ερευνητής σε ένα αστυνομικό μυθιστόρημα. Βασίζεται σε ένα ανομοιογενές σύνολο φαινομενικά ασήμαντων λεπτομερειών, όπως ο ανασχηματισμός. Πλήθος θεωριών έχουν διατυπωθεί για τη σημασία των καρτών, αντλώντας υλικό από διαφορετικούς πολιτισμούς και διαφορετικές παραδόσεις (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ). Τα ταρό είναι ένα σταυροδρόμι επιρροών, πολιτισμών, παραδόσεων, ιστορίας και φιλοσοφίας κυρίως της ουμανιστικής περιόδου ( Δημοκρατική Συμμαχία). Συχνά οι θεωρίες αυτές έχουν αποπειραθεί να εξηγήσουν την εικονογραφία των καρτών ταρό  σε συσχέτιση με τον αποκρυφισμό. Δεν υπάρχει όμως πραγματική σχέση ανάμεσα στον συμβολισμό των χαρτιών και στη χρήση για την οποία προορίζονται. Η υποκειμενική τους γοητεία έγκειται στο γεγονός ότι μέσα από ένα συγκεκριμένο σύστημα καταδεικνύει την απόλυτη αμφισημία του νοήματος, της έννοιας και του ορισμού της κάθε φιγούρας. Ο Τρελός είναι αλλού, ο Αυτοκράτορας ανόητος και η Δημοκρατική Συμμαχία ονειρεύεται να σώσει την Ελλάδα... 
Αχ!Η Μυστηριακή γοητεία μιας μεγάλης παράδοσης....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου